ناقوس

خنده اش می گیرد وقتی میگویم:دست بردار!...اینقدر با خودت کلنجار نرو...یه حرفی بزن! سرش را تکان میدهد و با پوز خندی میگوید...خودم...با خودم کلنجار نرم؟!! بعد آرام ،دردمندانه می گوید:مثل ناقوسی هستم که بدنه اش از شیشه و گلوله ی داخلش از سنگ باشد...